Meer weten over het Cervara altaarstuk
De opdracht aan Gerard David om zo’n groot altaarstuk te schilderen voor een kathedraal in Genua was een grote eer. De zeven panelen zijn opgeleverd in 1506, Gerard David was op het toppunt van zijn roem. De figuur van God de Vader, het bovenste paneel, had David al vele malen geschilderd, gekopieerd met sjablonen of pantograaf en zijn gezellen en leerlingen waren perfect in staat kleding, juwelen en stralenkransen te schilderen om de portretten van de meester te completeren. Dat gold trouwens ook voor de overige zes portretten: David had voor alle bijbelse figuren (aartsengel Gabriël, Maria, de Madonna met kind, Christus aan het kruis, Sint Benedictus, Sint Hieronymus) vaste figuranten die hij bij wijze van spreken kon dromen. De figuren van het grote werk voor Cervara was zogezegd gesneden koek voor het atelier van David.
Maar een eerste stuk dat naar Genua reisde was in het licht van de kathedraal niet zoals de schilder het zich voorgesteld had.
De gelovigen kijken namelijk in de kerk in de richting van het altaar, en dat staat op zijn beurt in de richting van het beloofde land, naar het oosten dus. Tijdens de hoogmis, einde ochtend, staat de zon dan in het zuiden, en valt het licht door de kerkramen van rechts op het altaarstuk.
Het atelier van Gerard David had zoals veel andere schildersateliers ramen op het noordwesten of het noorden, omdat je dan het meest gelijkmatige licht hebt en nooit hinderlijke strepen, schaduwen of fel zonlicht op je werk. Hetzelfde geldt natuurlijk evenzeer voor de kazuifel van Sint Hieronymus: met licht van links zou die er heel anders uitgezien hebben.
Als je bijvoorbeeld een detail als het prachtige, met een gouden pelikaan versierde kruis van Sint Hieronymus bekijkt, dan begrijp je ook hoe anders en tegendraads het er uit gezien zou hebben als het licht niet van links komend maar van rechts geschilderd zou zijn (het nestkorfje, de onderkant van de vleugel), en dan daar in de kathedraal de ochtendzon van ‘de verkeerde kant’ er overheen, geen gezicht.
David besloot de overige zes panelen met de schilderingen-in-aanleg naar Genua te laten komen (per schip) met hulptroepen om de werken ter plekke af te schilderen.
Dat gebeurde met een ware overdaad aan rijkdom en detail; een meesterwerk zonder weerga.
Dat de panelen in eerste aanleg wèl in Brugge gemaakt zijn, blijkt bijvoorbeeld uit de grijs, roze en lichtblauwe tegeltjesvloer die ook te zien zijn op diverse andere schilderijen die in de Brugse studio’s geschilderd werden.
(zie bijvoorbeeld: het oordeel van Cambyses, de Annunciatie (Frankfurt èn Cervara), Maagd onder de maagden, het Mystiek huwelijk van Sint Catharina).